Kopać piłę każdy może…

   Na przełomie XIX i XX wieku narodziła się kultura masowa. Wysublimowaną operę, czy dworskie koncerty muzyczne wyparły walki zapaśników oraz raczkujący wówczas kinematograf. Trudno nie odnieść wrażenia, że przez te ostatnie ponad 100 lat niewiele się zmieniło – oprócz oprawy i oczywiście zarabiania na nadmiernie rozdmuchanej sławie sportowych celebrytów. Wystarczy przypomnieć, że te wykreowane gwiazdy pop kultury na początku pandemii stały się nikim. Idolami w ich miejsce stali się wybitni naukowcy, którzy rozpracowywali koronawirusa i w ekspresowym tempie opracowali szczepionki przeciwko niemu. A taki np. Robert Lewandowski mógł jedynie podtrzymywać swoją kondycję w bajecznie wielkiej posiadłości.

   Już zapomnieliśmy, że kroki milowe w rozwoju ludzkości dokonali naukowcy i artyści. No bo nie da się przyrównać, raczej napuszonego  i obrzydliwie bogatego, piłkarza do osiągnięć Marii Curie- Skłodowskiej, Igancego Łukasiewicza, Henryka Sienkiewicza, Bolesława Reymonta, czy choćby Andrzeja Miłosza lub Olgi Tokarczuk? Współczesny świat przestał być sprawiedliwy. Majątki i uznanie zdobywają tylko, w gruncie rzeczy, wygimnastykowani „dżentelmeni”. To chyba nie tak powinno wyglądać?